शेकोटीचे दिवस साजणी, रोमांतुन हुडहुडी भरे..
कटू स्मृतींची पाने गळती, आनंदाची ऊब उरे.
******.
ऋतूंची लावणी
वैशाखी बघ धग गात्रांतुन, सवय लागली वाळ्याची..
शिशिरधुंद गंधित रात्रींतुन, निनादली सय चाळांची (चाळ्यांची ?)
पदरावरचे राघू-मैना निपचित झाले काहुन आज ?
धडधड पदराआड नि तेंव्हा, दडून बसण्या शोधी काज
पदरपदर का भिजवुनि श्रावण, शमविल लाही अंगाची ?
अधिर जिवाचे ऊष्ण उसासे, भिरभिरते कशि पहा दिठी
सुगींत जरिकांठी जरि खुपली, तरी मधाची मऊ मिठी
मावळतीला मळभ साजणा ! लवते पापणि डोळ्याची...
नको दाउ भीती विरहाची, बेगिन येना आज घरा
धगधगत्या स्पर्शांतुन उसळुन, थंडावा शिडकवी जरा
प्रतिमा डबडबल्या भाळी, सय भिंग जडविल्या चोळीची..
१३ मे १९८९
No comments:
Post a Comment