’पोट कशानं भरावं ?’
या केविलवाण्या, भाबड्या प्रष्णाचं उत्तर देतांना, आपल्या
विविध अन्यायकारी कररूपी, कराल दाढा करकरवत, तो ’भुकेचा शहेनशहा आणि महागाईचा दैत्य’, उपहासानं म्हणतोय... .
पोट दलितांच्या अश्रूंनी, संपदेच्या शस्त्रांनी, नेत्यांच्या आश्वासन-पत्रांनी
भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट अज्ञानाच्या तमानं, मजुरांच्या घामानं, अनितीच्या प्रेमानं
भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट स्वप्नांतल्या मृगजळानं, लक्षभोजनांच्या गाळानं, भुकेपोटी येणार्या
कळांनी भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट मंत्र्यांच्या हास्यानं, अधिकार्यांच्या दास्यानं, जनतेच्या सर्वनाशानं
भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट वैमनस्याच्या आगीनं, सत्कर्माच्या रागानं, अपहृत चंदन,
सागवानानं भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट अंधश्रद्धेच्या बळींनी, विस्थापितांच्या कपाळशूळानी, संधिसाधूंच्या
पिकल्या पोळीनं भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट शासनाच्या सुस्तीनं, गांवगुंडांच्या मस्तीनं, शेत गिळणार्या
वांझ गस्तीनं भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट बलात्कारितेच्या असहाय धाव्यानं, भ्याड गनिमी काव्यानं, दुर्बल हताश काव्व्यानं
भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट धर्माच्या मुखवट्यानं, हुंडाबळींच्या दुखवट्यानं भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट रोज मिळणार्या लाचेनं काळ्या पैशाच्या आचेनं
भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट महानगरांतल्या धुरानं, ’नेमेचि’ गिळणार्या पुरानं, सर्वभारल्या अतिरेकी
अत्याचारानं भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट चार घंट्यांची ग्लानी देणार्या ठर्यानं, रेससाठी पोसलेल्या घोड्यांच्या खरार्यानं,झोपद्यांवर कोसळणार्या दगडी भिंतीपल्याडच्या, गगनचुंबी
इमारतींतून येणार्या सुगंधी फवार्यानं भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट शिवीगाळीच्या, द्वेषात्वेषाच्या कर्दमानं, गावगुंडांनी
दिलेल्या दमानं, मतपेटीनं निरसनं केलेल्या भ्रमानं भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट ’जाहीर’ संपत्तीच्या आंकड्यांनी,
दगडी देवाला घातलेल्या साकड्यांनी, एकमेकांचे पाय
ओढणार्या खेकड्यांनी भरावं...
पोट कशानही भरावं !
पोट पोपटानं ओढलेल्या पाकिटांतल्या भाकितानं, तथाकथित हितचिंतकांनी टाकलेल्या कातेनं, विझू विझू पाहाणार्या जगण्याच्या ज्योतीनं भरावं...
पोट कशानही भरावं !
अरुण काकतकर.
24ak47@gmail.com
No comments:
Post a Comment